O Dan Carabulea δεν έχει λάβει ποτέ άδεια εξόδου από τις ελληνικές φυλακές στις οποίες κρατείται αδιαλείπτως από το έτος 1993 μέχρι σήμερα. Παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις χορήγησης άδειας που έχει υποβάλλει στο εκάστοτε αρμόδιο συμβούλιο φυλακής όπου κρατούνταν και ενώ πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις που ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα, συναντά διαρκώς την επίμονη άρνηση και απόρριψη του αιτήματος από εκείνο στο παρόν, της φυλακής Λάρισας.
Χαρακτηριστική είναι και η άσκηση ψυχολογικής βίας που του είχε ασκηθεί στο παρελθόν « επιβάλλοντας » του ουσιαστικά να μην προσδοκά, να μην διεκδικεί και να μην ελπίζει σε μία χορήγηση άδειας του στο μέλλον, γεγονός που τον « ανάγκασε » να μη προβαίνει καν, στην υποβολή τυπικών αιτήσεων.
Η υπόθεση του Dan Carabulea τέμνεται με το πιο ακανθώδες – κατά την άποψη μας – ζήτημα των αδειών εξόδου από τη φυλακή και κυρίως των αλλοδαπών κρατουμένων.
Συνεχής « αιτιολογία » των απορριπτικών αποφάσεων συνιστά το γεγονός ότι άνευ ετέρου οι κρατούμενοι χαρακτηρίζονται ως ύποπτοι φυγής και τέλεσης νέων αδικημάτων.
Η επιβολή απέλασης και η απουσία οικογενειακού περιβάλλοντος στην ελληνική επικράτεια είναι συνθήκες αντικειμενικές και αξεπέραστες για τις οποίες ούτε ευθύνεται ούτε μπορεί να αλλάξει ο κρατούμενος. Τυχόν αντίστροφα περιστατικά από τα παραπάνω αποτελούν απλές θετικές ενδείξεις και πέραν τούτου ουδέν έτερον, συμπληρωματικά έρχονται να κριθούν και όχι να προδικάσουν το αποτέλεσμα. Και όμως αυτά τα γεγονότα θεωρούνται επαρκείς και ουσιαστικοί λόγοι για να απαλλάξουν το σκεπτικό του συμβουλίου από την υποχρέωση του να αιτιολογεί την απόφαση του με βάση υποκειμενικά κριτήρια που άπτονται του προσώπου του κρατουμένου.
Στηριζόμενοι στην περίπτωση του Dan Carabulea το στοιχείο πως δεν έχει συγγενικό δεσμό με το πρόσωπο που θα τον φιλοξενήσει και πως είναι Ρουμάνος υπήκοος δεν είναι δυνατό να οδηγεί δίχως άλλο στο σκεπτικό πως δεν δικαιούται της άδειας εξόδου. Ας επισημανθεί ότι ενώ κρατούμενοι που εκτίουν ποινή ισόβιας κάθειρξης όπως στην παρούσα περίπτωση, βρίσκονται στο πλείστον κοινωνικά παραγκωνισμένοι καθώς αντιμέτωποι με τον φόβο των υπολοίπων μπροστά στο παραδοσιακό παρασκήνιο μίας τέτοιας ποινής – η οποία χωρίς φειδώ επιβάλλεται από τα ελληνικά δικαστήρια – ο Dan Carabulea παρατηρούμε πως χαίρει εκτίμησης από το κοινωνικό του περίγυρο απολαμβάνοντας την αλληλεγγύη του.
Πρέπει να γίνει σοβαρά αντιληπτό πως η απόρριψη αδειών σε αλλοδαπούς κρατούμενους – περίπτωση ανθρώπων που συναντάμε στην πλειοψηφία τους εντός των ελληνικών φυλακών – θέτει μία πολιτική δύο ταχυτήτων που εφαρμόζουν ανεξαιρέτως όλες οι διοικήσεις των ελληνικών φυλακών μία αυτή που αφορά τους Έλληνες και μία εκείνη που εφαρμόζεται στους αλλοδαπούς.
Τούτο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη επιταγή της ίσης μεταχείρισης. Επίσης με τις διατάξεις των άρθρων 54 και 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα οι οποίες επιτάσσουν την εξέταση του αιτήματος περί χορήγησης αδείας βασιζόμενη στην προσωπικότητα του κρατούμενου όπως αυτή μπορεί να εξαχθεί από την καθημερινή συμπεριφορά του και τη βούληση του.
Το παρατηρητήριο οφείλει να σημειώσει ότι παρά το γεγονός πως οι διοικήσεις των φυλακών στέκονται πολύ προσεκτικά νομιμόφρονες – όπως καλούνται να πράξουν – όσον αφορά την εκτέλεση των στερητικών της ελευθερίας ποινών, δείχνουν συνεχώς να παραγκωνίζουν το ευεργέτημα της άδειας εξόδου που επίσης αποτελεί οργανικό στοιχείο αυτών, αντιμετωπίζοντας αυτό υπό το πρίσμα της διακριτικής μεταχείρισης είτε ως εξαργυρωτικό έπαινο είτε ως προϊόν ανταλλακτικών φιλοφρονήσεων…
Κατόπιν όλων των ανωτέρω και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος πως ο Dan Carabulea αντικατοπτρίζει όλα τα παραπάνω και πως ο ίδιος δικαιούται την άδεια που του στερείται συνεχώς και για χρόνια μετατρέποντας την κράτηση του σε διπλό φορτίο - δεδομένης της κατακρεούργησης της ελπίδας του να του δοθεί μία ευκαιρία πρόγευσης της φυσικής ελευθερίας - θεωρούμε επιβεβλημένη την αποδοχή του παρόντος αιτήματος που εκκρεμεί ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας για τρεις περίπου μήνες!, ξεπερνώντας κατά πολύ τον προσδοκώμενο δηλαδή, χρόνο αναμονής σε παρόμοιες περιπτώσεις…και πρόκειται πλέον να συζητηθεί την 28η Φεβρουαρίου 2012.
